دین می گوید: «مشتریان علاقه خاصی به رنگ های مرتبط با معماری مدرن اواسط قرن، به ویژه آبی داشتند. این رنگ پر جنب و جوش با اطمینان به کار گرفته شده است و به طور مکرر در سراسر فضا با نورپردازی، تزئینات و منسوجات ظاهر می شود که همگی به دنبال بیان رنگ آبی الهام گرفته از اواسط قرن هستند.
پس از زندگی در آپارتمان برای تقریبا 30 سال، مشتریان، که با کار کرده بود معمار جورج در یک پروژه مس، قبلی، به تیم نزدیک شد تا خانه Double Bay خود را دوباره اختراع کند.
اگرچه رنگ آبی منسجم است، اما به لطف مجموعه ای از مواد تکمیلی مانند کفپوش های چوبی بلوط روشن، جزئیات برنجی و کاشی های خا،تری روشن، بسیار زیاد است. از بین این مواد، Artedomus Opus Rosso – سنگی طبیعی با رگه‌های دقیق و رنگ‌های قرمز تیره که روی پیشخوان‌های آشپزخانه ظاهر می‌شود – چشمگیرترین است. همانطور که دین می گوید، “Opus Rosso از ساختمان آجری آپارتمان در آن الهام گرفته شده است.” او می افزاید: “تضاد شدیدی بین ک،زا و میز کار وجود دارد و دیدن این مواد در کنار هم جسورانه است، اما ما آن را دوست داریم.”
اپارتمان در خلیج دابل توسط معمار جورج بسیار وسیع است نوسازی محل اقامت موجود در یک ساختمان مس، دهه 1970 در حومه شرقی سیدنی.
علاوه بر این، ،اصر نازک کاری مجسمه با رنگ آبی درخشان پوشانده شده اند، پرده ها با مخمل آبی ضخیم هستند و بک اسپلش بک آشپزخانه از کاشی های Le Corbusier LCS1 Bleu Outremer ساخته شده است که به طور انحصاری از Artedomus در دسترس است. نه تنها رنگ آبی عمیق این کاشی های لاکی مکمل کاملی برای پالت آپارتمان است، به ،وان اشاره ای واضح به کار استاد مدرنیست لوکوربوزیه، بلکه به برداشتی اصیل از نشانه های در نظر گرفته شده پروژه بازمی گردد.
دین پیشنهاد می‌کند: «ما در تمام آپارتمان به رنگ واحد ،بیده‌ایم، و آن را به پارچه، کاشی‌ها و آسیاب‌کاری منتقل می‌کنیم، بنابراین به جای بازی با رنگ، با بافت بازی کردیم. سطوح براق، مات و مخملی، سطوح پارچه‌ای نرم‌تر و به طور کلی بافت‌های متفاوتی برای ایجاد یک نقطه کانونی در اتاق‌های مختلف وجود دارد.
علاوه بر بهبود دسترسی آپارتمان به نور طبیعی، ،اصری مانند رنگ و بافت بخش بزرگی از این خلاصه بودند و رویکرد جسورانه معمار جورج بلافاصله منجر به ایجاد فضایی با انرژی متمایز شد.
قاب‌بندی و ثبت نماهایی از باغ‌های تماشایی اطراف ضروری بود. بنابراین، معماران خطوط دیدنی را بخشی از تجربه داخلی می‌دانستند و از زیبایی و گستردگی چشم‌انداز برای ایجاد حس وسعت و سخاوت در درون استفاده می،د.
