WJ STUDIO این است که به فضای داخلی خود قافیه و تجربه مک،-زم، بدهد. وقتی مردم به دنبال چشم انداز بت های روستای آبی به این مکان می آیند، نمی دانند که قبلا عضوی از این منظره شده اند.
وقتی دور میچرخید و وارد میشوید، یک قایق کمی قوسی شکل و یک قایق سر کلاغی به کناری لنگر انداختهاند. نور از نورگیر گنبد در یک روز آفتابی می ریزد و به مرور زمان بر روی تخته سنگ نقش می بندد.
یک فضای سه بعدی چیزهایی را در بر می گیرد که با جریان زمان مانند رودخانه رشد می کنند، تکامل می یابند و تلاقی می کنند. تصاویری که در هر لحظه ثبت می شود، مناظر آنی هستند – طبیعت، مزارع، نور و طراحی انسان ساخته در تقاطع فضا و زمان به هم می رسند.
فضای اتاق خواب از طبقه اول تا طبقه دوم مانند نقطه اوج یک سفر است که با علاقه زیاد ،نان را به سمت بالا هدایت می کند. نور وارد شکاف های رزرو شده می شود و یک “خط دید” به سمت داخل ایجاد می کند.
جزیره ای شناور با چند درخت مرده امتداد یافته است که انگار به استقبال و جزئیات گذر زمان است. ساختمان هتل با چشم انداز طبیعی اطراف ادغام شده است. سقفهای طاقدار بلند و کم، مانند کشتیهایی که در ساحل کوههای مرتفع لنگر انداختهاند، مستعمرهای را تشکیل میدهند.
اتاقهای مهمان در طبقه دوم سقفهای طاقدار بلند خود را حفظ میکنند که توسط یک راهرو ورودی حایل شدهاند، سپس دارای یک دهانه افقی در چیدمان اتاقها هستند. پنجره های بلند و عریض از کف تا سقف برای آوردن منظره بیرونی به داخل کافی است.
گفتگوی زمان و مکان
ساختمانهای مواج با سقف سیاه مانند قایقهای سر کلاغی هستند که در ساحل جمع شده و لنگر انداختهاند، گاهی خوش آهنگ، گاهی آرام و متحرک، و تبدیل به پایان نقاشی مرکب در ساحل میشوند.
وقتی در طبیعت زندگی میکنید، به زمین متصل میشوید و با باد مزارع دلتان آرام و آرام میگیرد. درست همانطور که خلاقیت هنری “قایق لنگر انداخته” در هتل حالتی نیمه غرق شده را بیان می کند – که همه ،، که به اینجا می رسند دیگر سرگردان نیستند و در آرامش زندگی می کنند.
مسکن آرام